Monaroza Sezai Karakoç

Monaroza Sezai Karakoç'un şiiridir...
Monaroza Sezai Karakoç'un ıstanbulda Ünüversitede Okurken Aynı Sınıfta Sevdiği bir kız varmış... Kızın adı MUAZZEZ AKKAYA...Ama Utancından Bir Türlü Açılamamış... Kızda Bunu Seviyomuş Ama Oda Sezai Abinin Ona Teklif Sunmasını bekliyomuş... Bir Sene Bu sessizlik ıçinde Geçmiş.. ıkinci sende Aynı şekilde... Kız Dayanamamış ve 3. Sene Köyünden Bi delikanlıyla Evlenmiş.. Tabi Bu sırada Okula devam ediyomuş.. Dördüncü Sene Bi Çocuğu Olmuş... Velhasıl Sezai Abi Yanıp Tutuşuyor.. Fakat Kız Evli.. Ne Yapsın.. Sezai Abide oturmuş MONAROZA şiirini Yazmış.. Monaroza şiirinin her kıtasının ılk Harflerine Dikkat ederseniz MUAZZEZ AKKAYAM yazar... Muazzez Akkaya Üniversitede çarpıldığı ama Açılamadığı o güzel Yüzlü kızdı... Son Sınıftalar ya mezuniyet Törenini Yapacakları Sırada Sezai abiye Bi teklif Sunarlar.. Senin Sesin Güzeldir ıyide şiir Okursun Bi şiir Okuda Sevinelim demişler.. oda Kıramamış.. Çıkmış Pist.. ezberinde Olan MONAROZA'yı Okumuş.. Tabi Mecliste Bulunan MUAZZEZ AKKAYA şiirin kendisine Yazıldığını anlamış... Olayın en çarpıcı Yeride Bundan sonra geçekleşmekde. .. Neyse Mezuniyet Töreni Bitmiş.. MUAZZEZ AKKAYA Eve Gitiğinde Kendini 3. Kattan Aşağı atarak ıntahar etmiş...
Olay Budur Ve Hepsi gerçek gibi gerçektir...

MONAROSA

Mona Rosa siyah güller, ak güller
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah senin yüzünden kana batacak
Mona Rosa siyah güller, ak güller

Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
Mona Rosa bugün ben de bir hal var
Yağmur iğri iğri düşer toprağa
Ulur aya karşi kirli çakallar

Açma pencereni perdeleri çek
Mona Rosa seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Rosa ben bir deliyim
Açma pencereni perdeleri çek

Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
Ben de çıkar güneş aydınlığa
Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi
Seni hatırlatır her zaman bana
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi

Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur
Bir mum ardında bekleyen rüzgar
Işıksız ruhumu sallar da durur
Zambaklar en ıssız yerlerde açar

Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor gibi
Ellerinden belli olur bir kadın
Denizin dibinde geziyor gibi
Ellerin, ellerin ve parmakların

Zaman ne de çabuk geçiyor Mona
Saat on ikidir, söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona

Akşamları gelir incir kuşlari
Konarlar bahçemin incirlerine
Kiminin rengi ak, kiminin sarı
Ah beni vursalar bir kuş yerine
Akşamlari gelir incir kuşlari

Ki ben Mona Rosa bulurum seni
ıncir kuşlarının bakışlarında
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O sakin bakışlar bir su kenarında
Ki ben Mona Rosa bulurum seni

Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa
Henüz dinlemedin benden türküler
Benim aşkım sığmaz öyle bir saza
En güzel türküyü bir kuşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa

Artık anla beni muhacir kızı
Anla ve Kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı etrafımı
Artık anla beni muhacir kızı

Yağmurdan sonra büyürmüş başak
Meyveler sabırla olgunlaşırmış
Bir gün gözlerimin at içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış
Yağmurdan sonra büyürmüş başak

Altın bilezikler, O korkulu ten
Cevap versin bu kanlı kuş tüyüne
Bir tüy ki can verir gülümsemene
Bir tüy ki kapalı geceye güne
Altın bilezikler, O korkulu ten

Mona Rosa siyah güller, AK güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah senin yüzünden kana batacak
Mona Rosa siyah güller, AK güller

Sezai KARAKOÇ